Her sabah iki tane hediye açarız, bunlar gözlerimizdir.
Kimler zengin diye sorarım seminerlerimde, bir iki kişinin eli kalkar sadece.
Sonra seyircilerin arasına inip, ‘Kulağını 10 bin liraya satar mısın?’ derim, ‘Hayır’ der.
Peki 100 bin liraya? 1 milyona? ya da kolunu satar mısın? Gözlerini?
Ne kadar zengin olduğunu hatırla, farket.
Bunları zaten biliyorum deme,
Hatırla, tekrar et, her gün şükrettiğini tekrarla.
Böylece ‘şükür bilinci’ oluşsun, ‘tatminkarlık’ bilinçaltının en derinlerine işlesin.
Bir basketçi, potaya bir kere topu attığında, nasıl atılacağını öğrenmiştir ama o sürecin bilinçaltına işlemesi için yüzbinlerce atış yapması gerekir.
Tuğlaları üst üste koymak tekrar değil, tesistir.
En güzelinin değil, en hayırlısının olması dileğiyle, hoşçakal.