Gerek koçluk çalışmalarımda gerek insanlarla sohbetlerimde hep ailelerle ilgili problemler görüyorum. Siz bir şey yapmak istiyorsunuz ama aileniz tehlikeli olduğu için, başınıza bir şey geleceğini düşündüğü için yapmanızı istemiyor.
Yapsanız anneniz babanız üzülecek, yapmasanız siz? Peki bu durumdan nasıl çıkacağız?
Daha önceki yazımda yazmıştım, “En büyük risk, hiç risk almamaktır” eğer bu yazıyı okumadıysanız mutlaka okuyun. Ayrıca anne babalar için de, “Çocuklarınızın yapması gereken 5 şey” adlı bir video paylaşmıştım.
Düşünün bir kere aileniz sizi nereye kadar koruyacak? Hayatın içinde riskler ve bilinmezlikler her zaman var ve her zaman olacak. Ayrıca bu bilinmezlikler aslında hayatımıza renk katıyor, düşünsenize yarın ne yapacağınızı, 1 ay sonra nerede olacağınızı 2 yıl sonra ne yapmakta olacağınızı tam olarak bilseniz hayatın tadı çıkar mı? Hayatın tadıdır bilinmezlik, içinde de risk barındırır ve bundan kaçamazsınız.
Aşağıdaki video ile bugün Youtube‘da karşılaştım ve sizlerle paylaşmak istedim. Youtube Türkiye’de kapalı olduğu için Vimeo‘ya yükledim.
Video 1993-1997 yılları arasında yayınlanan Süper Baba dizisinden bir alıntı. Zeynep gazetecilik yapıyor ve çoğu zaman geceleri çalışmak zorunda kalıyor. Fiko kızının başına bir şey gelecek diye onu bırakmaya korkuyor ama kızını korudukça kızı bir türlü hayata karşı güven kazanamıyor ve kendi deyimiyle pısırık bir gazeteci oluyor. Sonunda Zeynep dayanamıyor ve babası ile konuşmaya karar veriyor.
Fiko burada çok üzülüyor ama inanın ki 1 sene sonra onunla gurur duyacak. Çünkü 1 sene sonra karşısında ayakları üzerinde korkmadan duran bir kızı olacak.
Ali says:
Çok doğru söylemişsiniz teşekkür ediyorum bu yazı için
15 Ekim 2009 — 09:56
Melisa Yüce says:
Teşekkürler bu ikilem hep yaşanıyor ve doğru karar verilmediğinde iki taraf da sonradan zarar görüyor.
15 Ekim 2009 — 09:59
Adem says:
Harika bir yazı, insanlar bu ikilemi sürekli yaşıyor.
teşekkürler Hakan.
15 Ekim 2009 — 21:29
İlayda says:
Teşekkürler, yaşadığım şeyi o kadar güzel anlatmışsınız ki…
15 Ekim 2009 — 21:29
Zehra T. says:
Teşekkürler Hakan. Çok doğru bir konuya değinmişsin.
15 Ekim 2009 — 21:34
pandora says:
teşekkürler güzel bir paylaşım olmuş…ama ben şuna da değinmek isterim bazen de özgüvenli bir çocuk olursun ancak imkansızlıklar,aile içi çatışmalar,çıkmazlar,kavgalar…ve daha bir sürü şey yüzünden bir kapana sıkışmış bir şekilde kalırsınız ..işte ben buyum diyecek güce sahipsiniz,başarılısınız ama ayağınıza bağlanmış kocaman bir zincir var gidebileceğiniz yer sınırlı…..herşeye ama herşeye rağmen birgün o zincirleri de kırmayı öğreniyorsunuz ancak bu seferde ruhunuzdaki zincirler asla ve asla kırılamaz hal alıyor….
aile;hayatımızın temel taşlarından biridir ama bazen ailen için yapılmış fedakarlıklar ömür boyu yaşayabileceğiniz hayata mal olabilir…Biz ailemizi seçemeyiz ama belki onlara bişeyleri anlatabilir hayattı deneyerek yaşayarak öğrenebileceğimizi onlara gösterebiliriz…
16 Ekim 2009 — 09:12
Canan says:
İşte Hakan en önemli konu bu o ponpon sabote ediciler, bizleri korumak için ” bak sonra çok üzüleceksin ” diyenler, ve bizi hayllarimizden koparanlar ve başarıszlık…
Ama nediyoruz… geçmişin en güzel yanı artık geçmiş olmasıdır :)))
16 Ekim 2009 — 10:05
nevzat says:
Hayatt risk almadan başarıda olmaz,çocuklarımıza güvenmeli,risk almalarında çekinmemeliyiz,ama kontroluda hissettirmeden yapabilmeliyiz.
17 Ekim 2009 — 13:24
lorin says:
Gerçekten teşekkür ederim….Özellikle şu günlerde yoğun hissettiğim birşeydi bu konu,,Keşke herşey düşündüğümüz gibi kolay olsaydı,,malesef engeller hep çıkıyo buda hayatın zorlukları tabi..
Yani bazen ailelerin anlayışlı olmaması çok şeyleri engelliyo,,özgüven en önemlisi olmak üzere,iyilik yaptığını sanarak en büyük zararı onlar veriyo…bu yüzden çok güzel bir noktayı göstererek koymuşsunuz ..sağolunnnnn
Keşke birşeyleri değiştirmek,, sil baştan başlıyabilmek,,yani özeti dersek,,keşkesiz bir hayat yaşıyabilsek….Kendi açımdan söylüyebilirim ki içimde kalan çok şey var..
Tek dileğim herkeze engelsiz ve keşkesiz bir hayattttt…..sevgiyle kalın…
20 Ekim 2009 — 15:32
aysegül says:
mükemmeldi. .etkılenmemek elde degil. .bu dizi bni çocukluguma götürdü. .fikoyu gördügümde hep babamı anımsarım. .tşkler paylaşım ıcın. .
23 Kasım 2009 — 23:17