Önemli olan zirveye çıkmak değil, her gün bir adım daha ilerlemektir. Neyi başardığınızın bir önemi yok, her gün bir adım ilerlemek, gelişmek bizi mutlu eder. Hayat bisiklet sürmeye benzer, pedalı hep çevirmek gerekir, pedalı çevirmeyi bırakırsak bir gün düşeriz. İlerlemek kendi içinde zorlukları da meydana getirir ama bizi mutlu eden zorlukları aşmaktır zaten.
Kaçımız soyulmuş ayçekirdeği seviyoruz? Ama onu biz çıtlattığımızda, biz soyduğumuzda tadı başka oluyor.
Bazen tek sorunumuz, sorunları sorun olarak görmemiz. Sorunlar bizim ilerlememizi sağlarlar. Sorunlar gelişimiz için birer armağandır.
İlerlemeye devam.
Hakan.
( 8 Nisan 13)
ilkay says:
bütün hayallerimiz isteklerimiz gerçekleşmiş olsaydı, dileyecek arzulayacak çabalayacak bir sebep kalmazdı. elde edilen başarıdan sonra kendine güveni artan insan daha fazlasını isteyecek daha zoruyla uğraşacak tükenmez enerjiyi bulana kadar.. bütün bunlar olurken aynı frekans da başka bir bakış açısısından bakabilen, başka tecrübelere sahip, muhalefet olacak çabalayan kişiye ve bu ikisini de yükseltecek birbirlerini çekecekler daha zoruna daha fazla enerjiyle, ispatlama duygusuyla sebep yaratarak.. bütün mesele bu dengini bulmak.. kişi kendisini geliştirmesi için ruhunu bilinçaltını anlamaya çözmeye yolları değiştirmeye yani yapabileceği bir sürü şey var kendine inanmasıyla başlayan ve bu inançın alevlenmesi için hayatında dengini bulmuş olması o konuda ki arayışını bitirmiş olması gerekiyor ki dışarıya değil kendine odaklansın.. bu değeri biçilemez bir dost gönül olabilir, sevgili olabilir, kardeş olabilir bir sürü sıfat üretilebilinir maksat o gönlü bulmak onla paylaşmak.. birlik olmak kısaca ondan sonrasında tek şey öğrenicilik ve bilgi..
02 Mayıs 2013 — 23:42